Piątek, piąteczek, piątunio...

Na początku chciałabym Wam wszystkim podziękować za liczne komentarze, ciepłe słowa i wartościowe rady- jesteście cudowne :) Swoją drogą- czy widziałyście męskie blogi rodzimego pochodzenia o tej tematyce? Kilkukrotnie próbowałam odnaleźć polskiego pana mającego nie tyle zainteresowania wnętrzarskie, co jeszcze piszącego bloga w tej tematyce... Przecież nie tylko my, kobiety mamy w tej kwestii coś do powiedzenia! I tak w naszym M Bartek miał dość duży wpływ na to jak ono wygląda- wprawdzie ja chodziłam po sklepach, szukałam na sieci, ale ponad 90% zakupionych artefaktów była z nim konsultowana, kolor kuchni, czy łazienki to także jego zasługa :)
Jedyne na co nie przystałam to czerwone dodatki (typu jedna ściana czerwona itp), ponieważ czerwień, a w kuchni juz przede wszystkim, kojarzy mi się z komunistycznym polotem nowoczesnych wówczas plastikowych elementów gospodarstwa domowego. Ten okres w Polsce nie wydaje mi się być szczególnie płodnym w dobre pomysły. Możliwe, że właśnie dlatego lubię raczej stonowane wnętrza (choć to nie ma reguły, ale generalizując...). Uwielbieniem darzę głównie kolor szary połączony z jakimś pastelowym odcieniem (ale to już wiecie), takie jak te :

Mam nadzieję, że też macie ekscytujące plany na weekend (ja poprzedni - nieco przedłużony spędziłam na wizycie u Marty- było cudownie- Martus dziękuję raz jeszcze - Mediolan o tej porze roku także potrafi zachwycić :) Zakupy także uważam za bardzo udane)- my wybieramy się z Bartkiem na karnawałowe tańce- kupiłam sobie piękne czerwone szpilki (tu czerwień bardzo lubię) i zamierzam przekonać się jak bardzo chodzenie na obcasie jest niewygodne ;) ;)

Miłego weekendu!!!!!!!